Slapovi Une

Nacionalni park Una obuhvata gornji tok ove reke, koja jednim delom pravi prirodnu granicu između Hrvatske i Bosne i Hercegovine. Od četiri nacionalna parka u ovoj bivšoj jugoslovenskoj republici, Una je jedini na teritoriji Federacije BiH, a iako je po površini najveći najznačajniji spomenici prirode koncentrisani su na dve lokacije - najveći od znamenitih vodopada Une, Štrbački buk, nalazi se nadomak naselja živopisnog imena Kulen Vakuf, dok se najveći kompleks slapova nalazi kod mesta Martin Brod.

Klekovača: Prvi dani leta na najvišoj planini zapadne Bosne

Središnji deo Dinarskih planina koji čini prirodnu granicu između Hrvatske i Bosne, stoji postojano između plavog Jadrana i širina Panonske nizije.

U vencu u čijem sastavu se nalaze neke od najzanimljivijih planina Balkana, ovaj potez u kom nijedan vrh ne prelazi visinu od 2000 metara nad morem možda deluje manje atraktivno, ali opet obiluje itekako zvučnim imenima među kojima se ističu pre svega Dinara koja je dala svoje ime celom vencu, zatim Velebit, Osječenica, Šator, Grmeč...

A nad svima njima, skromno i nenametljivo, izdiže se Klekovača.

Bilten Putnik, leto 2019.

Leto je stiglo i u naše krajeve, a s njim stiže i novi broj elektronskog biltena Putnik koji izdaje Planinarski savez Vojvodine.

 

U novom broju novi i stari doživljaji vojvođanskih i ostalih planinara, a u mnoštvu priloga sa svih meridijana našao se i moj tekst o Venčacu - vrhu koga više nema, koji sledi u nastavku.

Zasavica treking 2019: Sunce, travuljina i magarci

Poslednjeg vikenda u maju 2019. godine održan je i prvi treking na Zasavici. Specijalni rezervat prirode našao se u kalendaru Vojvođanske treking lige, i pored toga što Vojvodini pripada samo administrativno ali ne i geografski. Domaćini iz šabačkog planinarsko-alpinističkog kluba Čivija potrudili su se da ugoste planinare i trkače sa svih strana, ali se stiče utisak da i pored sasvim solidne organizacije nisu baš svi otišli kući srećni i zadovoljni...

Dok dišem, nadam se (Inđija, 2019)

U subotu 25. maja 2019. godine u Inđiji je održana prva trka "Dok dišem, nadam se", u organizaciji Udruženja za pomoć i podršku osobama sa cističnom fibrozom Srbije.

 

Bez takmičarskog, ali itekako velikog humanitarnog značaja, trka je okupila preko dvesta učesnika, sa ciljem nabavke jednog inhalatora neophodnog obolelima od ove retke i neizlečive bolesti.